Kort & bondig
In deze aflevering vertel ik je over het mislukken van mijn allereerste stekken experiment. Maar met vallen en opstaan ontstond wel langzaam maar zeker mijn eigen stekkenparadijs. Zo kwam ik na veel experimenteren en nog meer ondervinden, haarfijn te weten wat heel goed werkt, wat soms werkt en wat eigenlijk nooit echt goed werkt.
Inmiddels zijn we aardig wat jaartjes verder en weet ik zelfs met succes de meest lastig te stekken planten zoals coniferen en azalea's te stekken. En wat ik kan, dat kun jij ook.
Ga mee op stekkenreis!
Deze aflevering is onderdeel van het project
Van niets naar meer dan tienduizend plantenAlle afleveringen bij dit project (tot dusverre)
Direct bekijken
Van mislukking naar meesterschap: Beter leren stekken
De Blauwe Regen (Wisteria) twijgen die ik jaren geleden uiteindelijk wist te stekken, smaakten naar meer. Niet naar meer Blauwe Regens maar naar andersoortige planten. Ook al bestond de wereld van de Zeven Droomtuinen nochtans alleen in mijn fantasie en intussen op wat schetsen; met de eerste kweekpotten had ik - zonder dat ik er daadwerkelijk bij stilstond - de eerste stap naar de praktijk gemaakt.
Uiteindelijk zouden de dertig opgestelde kweekpotten uitgroeien tot letterlijk honderden potten gevuld met planten. Maar wat ik je nog niet verteld heb is dat voordat ik in staat was om die Blauwe Regens succesvol te stekken, mijn eerste stek-avontuur op de kippen liep...
In de vorige special waarin ik summier al even stilstond bij de meest eenvoudige manieren om je eigen planten te vermeerderen, kwam het stekken van planten al aan de orde.
Toch wil het stekken van veel interessante planten niet altijd lukken, vaak omdat er misverstanden over de werkwijze bestaan. Zo ook bij mij. Voordat ik een paar belangrijke stekgeheimen met jou ga delen, neem ik je eerst even mee naar mijn eigen leercurve. Met vallen en opstaan ontstond de "stekkenbende" 😉.
Rampspoed in de dop
Als je iets eenmaal kunt, dan is het doodeenvoudig. Maar dat geldt wel zo'n beetje voor alles. Naarmate we ergens beter in worden, vergeten we vaak hoe lastig de eerste stappen zijn geweest. Mijn stek experimenten vormen daarop geen uitzondering. Want voordat ik in staat was tot het stekken van heel verschillende planten, gingen er soms minstens net zoveel mislukkingen aan vooraf.
Want het klinkt allemaal wel heel mooi en wel, maar de realiteit bleek een stuk weerbarstiger.
Trots had ik de Blauwe Regen twijgen die ik tijdens mijn fietstocht per toeval wist te verzamelen, netjes afgesneden en ze in een aantal van de dertig opgestelde bloempotten gestoken. Telkens drie of vier stekken per pot. Precies op de manier zoals ik via de vele tutorials op het internet had geleerd.
Ook al was ik geen leek op het gebied van stekken (in mijn jeugd had ik als imker tal van nectar-verschaffende heesters gestekt), deze keer had ik voor het eerst in mijn leven iets nieuws geprobeerd: Namelijk het nemen van zogenaamde zomerstekken.
De potten die inmiddels met stekken gevuld waren, had ik direct ergens in de schaduw gezet. Een beschutte plek achter de haag waar nooit zon kwam leek me daarvoor ideaal geschikt. Nog een klein beetje nevelen, wat bamboestokjes erbij en vervolgens een doorzichtige plastic zak over de stokjes heen trekken. Daar stonden ze dan. In totaal acht potten gevuld met de verzamelde Blauwe Regen stekken.
Tijdens de eerste dagen gaat het altijd goed...
De nieuwsgierigheid naar het al dan niet slagen van mijn stekken-experiment, maakte me in die tijd behoorlijk ongeduldig. Ik had begrepen dat de wortelvorming van zomerstekken tot wel 6 weken kon duren (later leerde ik echter proefondervindelijk dat sommige stekken al na twee weken wortel schieten)! Ik hoopte dan ook dat ik na een aantal weken de kersverse worteltjes aan de onderzijde van de potten zou kunnen waarnemen. Dan wist ik zeker dat mijn Blauwe Regen stekken een succes waren! In mijn dromen zag ik die kleine plantjes al groeien en na een paar jaar de eerste bloemen geven...
Veel was er in de potten overigens niet te bespeuren, want de condens laag die aan de binnenzijde van de potten zat, nam elk zicht direct weg. Het enige wat ik zag waren immens veel kleine waterdruppeltjes.
Elke dag keek ik even onder het plastic of "het nog goed ging". De paar blaadjes die ik aan de stekken had laten zitten zagen er nog frisgroen uit. De buitentemperaturen waren ook perfect. Overdag was het zo'n 25 graden Celsius en de nachten waren allesbehalve koud. Dat is ideaal stek weer!
Na een week begon ik me echter wel een beetje zorgen te maken. Want ook al bezaten al mijn stekken nog frisgroene blaadjes, de plek waar de dunne twijgen de potgrond raakten, was naar donkerbruin verkleurd. Waren mijn stekken aan het rotten? Dat zou vreemd zijn want de aarde had ik bewust (zoals ik geleerd had) niet te nat gemaakt.
Mijn experiment ging echter van kwaad tot erger. Na een paar dagen waren de twijgen van al mijn stekken bruin geworden en die bruine vlekken trokken steeds meer omhoog richting de top van de stekken. Ook sommige blaadjes begonnen nu te verschrompelen. Ondertussen leek er een soort van hele dunne spinnenweb-achtige waas over mijn potgrond te zien te zijn. Was het schimmel?
Ik besloot om de potten even allemaal te luchten. Misschien dat mijn vermeende schimmelprobleempje dan zou oplossen. Plastic er af en na een uurtje weer er overheen. Maar mijn noodoplossing bood weinig soelaas. Drie weken nadat ik met mijn allereerste stek-experiment in potten was begonnen, was het hele zaakje verrot.
Vanaf dat moment besloot ik dat ik voortaan een aantal verschillende routes zou bewandelen, waarbij ik sommige stekken potten anders zou behandelen dan andere potten. Ik wilde hoe dan ook begrijpen waarom mijn experiment mislukt was.
Kennis vergaren: De proefopstelling
Steevast nam ik elk nieuw jaar zowel in de zomer als in de winter een aantal nieuwe stekken. Niet alleen het aantal plantensoorten waarmee ik experimenteerde begon te groeien, maar ook het totaal aantal stekken. Ik bedacht een proefopstelling waarmee ik het beste zou kunnen uitvogelen wat wel en niet goed werkt. Zo experimenteerde ik met:
- Variatie in de stekmedia (verarmde tuinaarde, metselzand en opvulzand) om de stekken in te planten.
- Variatie in de belichting bij het gebruik van zomerstekken (van een beschutte plek uit de zon tot een heel donker hoekje.
- Variatie in luchtvochtigheid van het stekmedium maar ook van de lucht erboven (bij zomerstekken).
- Variatie in de dikte van het stekhout (de twijgen en takken)
- Het al dan niet gebruik van stekpoeders
- Het gebruik van wilgentakken voor de productie van stekhormoon
Zo kwam ik na veel experimenteren en nog meer ondervinden, haarfijn te weten wat heel goed werkt, wat soms werkt en wat eigenlijk nooit echt goed werkt.
Inmiddels zijn we aardig wat jaartjes verder en weet ik zelfs met succes de meest lastig te stekken planten zoals coniferen en azalea's te stekken. En wat ik kan, dat kun jij ook. Sommige planten stek ik individueel, sommigen per tien of per honderd.
Jonge zomerstekken van de Lavendel (Lavandula) plant, gestoken in verarmde tuinaarde
Bekijk ook
De complete gids voor het maken van zomerstekken én winterstekken
De complete handleiding voor het maken van winterstekken en zomerstekken
Om jou te laten delen in alle bevindingen, inzichten en kennis die ik door de jaren heen proefondervindelijk heb opgedaan, heb ik een special compleet gewijd aan het vakmanschap der stekken:
In deze handleiding voor het maken van zomerstekken én winterstekken deel ik alle informatie, tips en handigheden op het gebied van stekken, zodat het stekken van een breed scala aan planten ook voor jou binnen handbereik komt.
Ik wens je veel succes en mocht je wat willen weten, stel je vraag gerust hieronder in het reactie-gedeelte!
Meesterschap in stekken: De complete handleiding voor het maken van zomerstekken én winterstekken
Bekijk ook
De complete gids voor het maken van zomerstekken én winterstekken
"Vanaf dat moment besloot ik dat ik voortaan een aantal verschillende routes zou bewandelen, waarbij ik sommige potten anders zou behandelen dan andere potten. Ik wilde hoe dan ook begrijpen waarom mijn experiment mislukt was."
Deze aflevering is onderdeel van het project
Van niets naar meer dan tienduizend plantenAlle afleveringen bij dit project (tot dusverre)
Ik hoop dat je geniet van deze project-serie en misschien zelfs geïnspireerd bent geraakt door een idee waarmee je eigen tuin nog sprookjesachtiger kunt maken. Ik ben heel benieuwd naar jouw eigen creatie en het uiteindelijke resultaat! Laat daarom gerust jouw ervaring of indruk hierover achter door een reactie te plaatsen.
Misschien vind je het leuk om deze aflevering te delen of wil je me wat vragen.
Misschien vind je het leuk om deze aflevering te delen of wil je me wat vragen.
224
Reacties